Vrijdag 7 oktober 2016

De laatste nacht heb ik slecht geslapen. Rustig ontbeten vanmorgen. Hierna de koffers ingepakt. We moeten om 12 uur uit de kamer dus we hebben net besloten om dadelijk te gaan zwemmen. Het zwembad was lekker. Hierna konden we bij de spa gaan douchen. In de hal de vliegtuighoes om de koffer gedaan. Ondertussen had Jan het weer zo warm dat hij weer een droog shirt aan moest trekken. De taxi was ruim op tijd. Samen met de gids brachten ze ons naar het vliegveld. Dit was maar klein. Het inchecken ging makkelijk. Ook door de douane kwamen we snel. Lekker nog een laatste ijsje gekocht. Bij de gate moesten we naar het vliegtuig lopen. Achter een personeelslid aan.  Dit hadden we allang niet meer meegemaakt. Het vliegtuig vertrok pas 40 minuten later. In Guangzhou, een stad in zuid China, hadden we maar een uur om over te stappen. Aan een stewardess gevraagd of we dit wel zouden halen. Later  kwam er nog iemand anders bij. Ze zeiden dat we het net zouden halen maar dat de bagage niet zo snel over kon dus die zou later naar Amsterdam komen. Net voor de landing mochten we voorin, achter de business klasse komen zitten zodat we snel het vliegtuig uit zouden kunnen. Beneden de vliegtuigtrap stond iemand te wachten met een bord in zijn hand waarop onze naam stond. Wij mochten in een klein VIP busje zitten. Bij het gebouw aangekomen moesten we snel uitstappen en achter de man aanrennen. Hij rende echt heel hard. Wij konden hem amper bijhouden. We kwamen bij een loket. Paspoort controleren. Weer rennen. Bij de gate riep al iemand Amsterdam. Ja gilden wij. Toen achter een vrouw aan naar buiten. Er stonden nog 3 mensen te wachten die mee moesten. Een bus stond klaar maar de deuren waren dicht. De chauffeur werd geroepen. Toen met 5 man in een grote bus richting vliegtuig. De trap op en de deuren gingen dicht. Wij hadden het gehaald. Deze situatie hadden we al vaak in een programma over een vliegveld gezien maar nu hadden we het zelf meegemaakt. De vlucht duurde bijna 13 uur. Op Schiphol hadden we weer internet contact en las ik dat Moeke om 2 uur overleden was. Wij zaten toen te wachten op de koffers. Ze zaten er dus echt niet bij. Toen aangifte gedaan en een rapport op laten maken. Hierna kwamen ze ons van het autohotel halen. Onze auto stond daar al te wachten. De terugreis verliep goed en toen we in Rosmalen aankwamen hadden we een reis van 22 uur achter de rug. 

Hier eindigt mijn reisverslag over onze reis naar Vietnam en Cambodja. Jan gaat een fotoboek maken over de reis. Iedereen bedankt voor het lezen en de reacties.